آناتاسي فيت شاعر برجسته روسي در 5 دسامبر 1820 م در ناحيه اورال روسيه به دنيا آمد. وي نخست در مدرسه شبانه روزي كه در استوني امروزي قرار داشت، آموزش ديد و سپس وارد دانشكده زبان‏شناسي در دانشگاه مسكو گرديد و تا سال 1844 م به تحصيل اشتغال داشت. فيت آن‏گاه وارد خدمت نظام شد و مدت 8 سال در شهرهاي مختلف خدمت نمود. در سال 1853م به گارد ويژه منتقل شد و از اين فرصت استفاده نمود تا در پترزبورگ با نويسندگان برجسته روس آشناشود. تلاش عمده فيت در ابتدا بازستانيِ عنوان اشرافي خود بود كه در سال 1873م با فرمان تزار محقق گرديد. آناناسي فيت سرودن شعر را از دوره دانشجويى آغاز كرد و در 1840م اولين مجموعه شعرش را منتشر نمود. وي در عين حال اشعار خود را در دو نشريه محلي ارائه مي‏كرد. بسياري از اشعار تغزلي مشهور او مربوط به همين دوره مي‏باشد. وي در اول كار شاعري وصّاف بود كه به توصيف هنرمندانه صحنه‏هاي تجسمي همت مي‏گماشت. مجموعه‏هاي بعدي اشعارش، تحسين و ستايش منتقدان برجسته را در پيداشت. وي در اشعارش از بيان اعتقادات ايدئولوژيك دوري مي‏جست و از نظر سياسي نيز، گرايشاتي محافظه كارانه داشت. او معتقد بود هنر فقط يك هدف دارد و آن خدمت به زيبايى است. شعر فيت فراتر از همه به دو موضوع و مضمون مي‏پردازد؛ طبيعت و عشق. ديگر موضوع اشعار وي را مي‏توان مضامين فلسفي يا متأمّلانه دانست. اشعار او درباره طبيعت داراي نگاهي عميق، دقيق و ظريف است. او همه چيز را با نگاهي تيزبين مي‏بيند و زيبايى در اشعار او بعضاً مرموز و غيرعادي است. در شعر فيت، طبيعت زنده است. با انسان سخن مي‏گويد و متقابلاً انسان هم با او سخن مي‏گويد. بايد افزود فيت از ستايشگران شوپنهاور فيلسوف آلماني است و اشعاري سروده است كه حاكي از نوعي بدبيني است. جوهر اصلي شعر او را رؤياها، احساسات گريزپا و احساسات مبهم تشكيل مي‏دهد. از آثار فيت مي‏توان از آتش‏هاي شبانه، در شبي جنوبي بر كومه علف، زماني دراز بي‏حركت ماندم و ترجمه آثاري از شوپنهاور، گوته، فاوست و شاعران كلاسيك لاتين و نيز دوره سه جلدي خاطراتش ياد كرد. آناتاسي فيت درس در سن هفتاد و دو سالگي در 3 دسامبر سال 1892م درگذشت.